کرامات و مقامات عرفانی امام رضا(ع) نوشته حسینی قمی، علی

غاصبین خلافت چه آنها که از بنی‌امیه بودند و چه بنی‌عباس، بیشترین وحشت و نگرانی را از جانب خاندان امیرمؤمنان علی علیه‌السلام داشتند چرا که آنان از خاندانی بودند که تمامی مردم و لقل توده‌ی انبوهی از آنان خلافت را حق مسلم آنان می‌دانستند و علاوه بر آن هر گونه فضیلت و شرافتی را نیز در وجود آنان می‌یافتند. این بود که خاندان وحی همواره مورد شکنجه و آزار خلفای مست قدرت زمان خود بودند و سرانجام نیز به دست همانان به شهادت می‌رسیدند.با استقرار مأمون بر سریر خلافت صفحه‌ی دیگری از تاریخ امامت شیعه در زمان حضرت رضا علیه‌السلام ورق خورد. صفحه‌ای که به ظاهر به سود امامت ورق می‌خورد ولی در واقع روزگاری بسیار تلخ و پر از اندوه را برای امام هشتم شیعیان ورق می‌زند.مأمون کسی بود که علنا به مکتب تشیع اظهار علاقه می‌کرد و امیرمؤمنان علی علیه‌السلام را برترین مردمان می‌شمرد و گردانندگان دستگاه او غالبا ایرانیان بودند که نسبت به آل علی علیه‌السلام علاقه و محبتی خاص داشتند. او با شعار «الرضا من آل محمد» پایه خلافت خویش را استحکام بخشید و از این رو دستگاه خلافت او بسیار خوش نما و ظاهر فریب بود.مطالعه این کتاب، خواننده را با فرازهایی بس حساس از تاریخ تشیع در زمان حضرت رضا علیه‌السلام آشنا می‌کند و ذره‌ای از عظمت بی‌نهایت مقام آن حضرت را آشکار خواهد کرد.

تا چه قبول افتد و چه در نظر در آید